เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
แหวนหมั้น...เป็นเสมือนตัวแทนของคำมั่นสัญญาระหว่างฝ่ายหญิงและฝ่ายชาย ว่าจะรักกันตลอดไปตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจ ซึ่งทั้งสองคนจะต้องสวมติดตัวเอาไว้เพื่อตีตราว่าหัวใจนี้มีเจ้าของแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีบางคู่ที่ผูกสัญญากันด้วยแหวนไปแล้ว แต่สุดท้ายก็พบว่าไม่สามารถเดินทางต่อไปด้วยกันได้ และเกิดปัญหาตามมาว่า ใครจะเป็นผู้ที่เก็บแหวนเอาไว้ บางคนนั้นก็บอกว่าเป็นฝ่ายชายสิ เพราะถือว่าเป็นคนซื้อ ในทางกลับอาจทีบางส่วนที่แย้งว่า ควรจะเป็นฝ่ายหญิง เนื่องจากถือว่าเป็นของที่รับมาแล้ว
ดังเช่นกรณีเดียวกับชายหญิงคู่หนึ่งที่รักกันมากและได้ตัดสินใจว่าจะแต่งงาน โดยที่ฝ่ายชายมอบแหวนหมั้นให้กับฝ่ายหญิงเอาไว้ก่อนเพื่อใช้แทนคำสัญญาเหมือนกับคู่รักทั่ว ๆ ไป แต่เมื่อเวลาผันเปลี่ยนทั้งคู่เรียนรู้นิสัยใจคอกันมากขึ้นบวกกับการที่ได้พบปะสังคมของฝ่ายตรงข้ามทั้งเพื่อน และครอบครัว ก็พบว่ามีหลาย ๆ อย่างที่ทำให้รู้สึกเข้ากันไม่ได้ โดยเฉพาะเรื่องครอบครัว กับสถานะการเงินของทั้งคู่ สุดท้ายก็ตัดสินใจเลิกรากันไปพร้อมกับข้อแม้ที่ว่าฝ่ายหญิงนั้นต้องคืนแหวนให้กับฝ่ายชาย
ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้มีให้เห็นอยู่บ่อยครั้งและเกิดการโต้เถียงกันไปมาไม่มีที่สุด พร้อมกับจบลงด้วยความไม่เข้าใจหรือบางคู่อาจมองหน้ากันไม่ติดเลยก็มี ทั้ง ๆ ที่เคยรักกันมาก่อน แต่กลับต้องทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ ดังนั้น ก่อนที่เรื่องราวจะบานปลายใหญ่โต ทั้งสองคนควรจะใจเย็น ๆ คิดให้ถี่ถ้วนเสียก่อน โดยฝ่ายหญิงควรจะหาเหตุผลให้กับตัวเองว่า จะเก็บแหวนหมั้นเอาไว้ทำไมในเมื่อไม่ได้แต่งงานกัน หรือมีเหตุผลอะไรแอบแฝงอยู่บ้างหรือเปล่า ส่วนฝ่ายชายก่อนที่ทวงแหวนคืน ถามตัวเองดูสักนิดก่อนว่าที่อยากได้กลับมา เพราะเสียดายความรู้สึกดี ๆ หรือเสียดายของกันแน่ หากตอบตัวเองได้แล้วก็ค่อยทำความตกลงกันอีกครั้ง
แต่ทั้งนี้ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นเช่นไรก็อย่าลืมว่าครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน และมีความรู้สึกที่ดีต่อกันมาก่อน ฉะนั้น ก่อนที่จะพูดอะไรควรจะผ่านการพิจารณาและไตร่ตรองมาอย่างดีแล้ว เพื่อรักษาน้ำใจของกันและกันไปพร้อม ๆ กับความสัมพันธ์เอาไว้ อย่างน้อยเป็นเพื่อนกันดีกว่าต้องกลายเป็นคนแปลกหน้าหรือคนไม่รู้จักกันนะ...จริงไหม?
แหวนหมั้น...เป็นเสมือนตัวแทนของคำมั่นสัญญาระหว่างฝ่ายหญิงและฝ่ายชาย ว่าจะรักกันตลอดไปตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจ ซึ่งทั้งสองคนจะต้องสวมติดตัวเอาไว้เพื่อตีตราว่าหัวใจนี้มีเจ้าของแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีบางคู่ที่ผูกสัญญากันด้วยแหวนไปแล้ว แต่สุดท้ายก็พบว่าไม่สามารถเดินทางต่อไปด้วยกันได้ และเกิดปัญหาตามมาว่า ใครจะเป็นผู้ที่เก็บแหวนเอาไว้ บางคนนั้นก็บอกว่าเป็นฝ่ายชายสิ เพราะถือว่าเป็นคนซื้อ ในทางกลับอาจทีบางส่วนที่แย้งว่า ควรจะเป็นฝ่ายหญิง เนื่องจากถือว่าเป็นของที่รับมาแล้ว
ดังเช่นกรณีเดียวกับชายหญิงคู่หนึ่งที่รักกันมากและได้ตัดสินใจว่าจะแต่งงาน โดยที่ฝ่ายชายมอบแหวนหมั้นให้กับฝ่ายหญิงเอาไว้ก่อนเพื่อใช้แทนคำสัญญาเหมือนกับคู่รักทั่ว ๆ ไป แต่เมื่อเวลาผันเปลี่ยนทั้งคู่เรียนรู้นิสัยใจคอกันมากขึ้นบวกกับการที่ได้พบปะสังคมของฝ่ายตรงข้ามทั้งเพื่อน และครอบครัว ก็พบว่ามีหลาย ๆ อย่างที่ทำให้รู้สึกเข้ากันไม่ได้ โดยเฉพาะเรื่องครอบครัว กับสถานะการเงินของทั้งคู่ สุดท้ายก็ตัดสินใจเลิกรากันไปพร้อมกับข้อแม้ที่ว่าฝ่ายหญิงนั้นต้องคืนแหวนให้กับฝ่ายชาย
ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้มีให้เห็นอยู่บ่อยครั้งและเกิดการโต้เถียงกันไปมาไม่มีที่สุด พร้อมกับจบลงด้วยความไม่เข้าใจหรือบางคู่อาจมองหน้ากันไม่ติดเลยก็มี ทั้ง ๆ ที่เคยรักกันมาก่อน แต่กลับต้องทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ ดังนั้น ก่อนที่เรื่องราวจะบานปลายใหญ่โต ทั้งสองคนควรจะใจเย็น ๆ คิดให้ถี่ถ้วนเสียก่อน โดยฝ่ายหญิงควรจะหาเหตุผลให้กับตัวเองว่า จะเก็บแหวนหมั้นเอาไว้ทำไมในเมื่อไม่ได้แต่งงานกัน หรือมีเหตุผลอะไรแอบแฝงอยู่บ้างหรือเปล่า ส่วนฝ่ายชายก่อนที่ทวงแหวนคืน ถามตัวเองดูสักนิดก่อนว่าที่อยากได้กลับมา เพราะเสียดายความรู้สึกดี ๆ หรือเสียดายของกันแน่ หากตอบตัวเองได้แล้วก็ค่อยทำความตกลงกันอีกครั้ง
แต่ทั้งนี้ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นเช่นไรก็อย่าลืมว่าครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน และมีความรู้สึกที่ดีต่อกันมาก่อน ฉะนั้น ก่อนที่จะพูดอะไรควรจะผ่านการพิจารณาและไตร่ตรองมาอย่างดีแล้ว เพื่อรักษาน้ำใจของกันและกันไปพร้อม ๆ กับความสัมพันธ์เอาไว้ อย่างน้อยเป็นเพื่อนกันดีกว่าต้องกลายเป็นคนแปลกหน้าหรือคนไม่รู้จักกันนะ...จริงไหม?
